Install this Fresno Church on your iPhone 
and then Add to Home Screen
Jeremiah 9:23-24
Boasting is a curious and dangerous thing. When we usually think of boasting, we think of it coming from people who have no reason to boast. Or as they would say in Texas, people who are “all hat, no cattle.” But it is easy for legitmately good things to become sinful boasting if lose focus. I brag on our church regularly (baptisms, attitudes, growth, diversity). Yes, those are good things, but bragging on good things, even God’s blessing, can put the focus on us and away from God. Jeremiah mentions three things about which people often brag.
“‘This is what the Lord says: The wise person should not boast in his wisdom; the strong should not boast in his strength; the wealthy should not boast in his wealth. 24 But the one who boasts should boast in this: that he understands and knows me—that I am the Lord, showing faithful love, justice, and righteousness on the earth, for I delight in these things. This is the Lord’s declaration. Jeremiah 9:23-24 (CSB)
The Babylonian empire has taken over the Promised Land. The capital city, Jerusalem is on the brink of falling. Many leading citizens had already been deported to other parts of the empire. There were still pockets of resistance and a puppet king who was deciding whether to fight back.
We Have Nothing to Brag About
Minds
In Jeremiah’s day there were people who thought that they could outsmart the Babylonians. They thought they had it figured out and they decided that Nebuchadnezzar would not return. Jeremiah said “not so fast. You don’t have this all figured out.” Don’t boast in, don’t trust in your wisdom. Destruction will come and come soon.
It is easy to trust in your own wisdom. I had the highest SAT score in my graduating class. I truly thought I was “all that and a bad of chips,” until I went to a statewide conference for the highest scorers in all the schools. They were so smart. I might have had the lowest high score in the state.
Education isn’t a bad thing. You should do your very best at it, but it isn’t the most important thing. Many things you will learn in school and in life will be helpful, but everything you learn will eventually be worthless. Human wisdom is nothing worth boasting about or trusting in for a follower of Christ.
Many plans are in a man’s heart, But the counsel of the Lord will stand. – Proverbs 19:21
Do not be wise in your own estimation. – Romans 12:16c
Might
There were other people in Jeremiah’s day who thought they could beat the Babylonians. They trusted in their own might. Jeremiah knew that it would be a impossible.
I cannot imagine how people can imagine that they are as mighty or as powerful as God, but they do. They think they can fight their way out of any battle. No matter what they do, eventually disease or old age will get to them, and their strength will fail.
Though youths grow weary and tired, and vigorous young men stumble badly, 31 Yet those who wait for the Lord will gain new strength; They will mount up with wings like eagles. They will run and not get tired. They will walk and not become weary. – Isaiah 40:30-31
Money
Some people in Jeremiah’s day believed that they would be able to buy their way they out of harm. They could pay for passage to Egypt. Nebuchadnezzar eventually conquered Egypt, too. Maybe they thought that they could bribe their way out of being conquered. The Babylonians actually treated rich people worse than poor people.
From God’s eternal point of view, all the riches we have don’t amount to anything.
Earn as much money as you can, but don’t trust in it, boast about it, or even try to hold onto it. Use it to bless others and assist in building the Kingdom of God. All the possessions, all the things we can get with money will all burn one day. It doesn’t take much to take those things away from you.
The one who loves silver is never satisfied with silver, and whoever loves wealth is never satisfied with income. This too is futile. 11 When good things increase, the ones who consume them multiply; what, then, is the profit to the owner, except to gaze at them with his eyes? – Ecclesiastes 5:10-11
So what can we boast about? NOTHING!
We Have SomeONE to Brag About
Understanding and knowing God is the only thing worth boasting about.
Understand: to look at or upon, to give attention to, consider, ponder, to have comprehension, act prudently, act wisely. It means to acknowledge God is there, to pay attention to Him.
Focus on God rather than on the other things we have mentioned. To work to “get it” about God, to know what God wants, what His purposes are.
Know: this goes deeper. It is about knowing God personally. Back in Jeremiah’s day they did not have any concept of knowing God through Jesus like we do now. The idea of God dwelling in us through the Holy Spirit didn’t exist for them. Moses and Abraham had that kind of intimate relationship with God, but they were exceptions.
This is not knowing about God. Anyone can know about Him. You can know all kinds of things about God. You can even know all about the Bible and theology, but that’s not knowing God. Knowing Bible verses is not the same as knowing God. When you know someone one, you spend time with them. You learn who they are, what they like, what they know, what their personality is.
Understanding and knowing God is something worth bragging about because it is something of worth. You can trust in God when you understand and know Him. The Israelites couldn’t save themselves though mind, might, or money, but God could and eventually did. He had a greater plan for them. Know Him by spending time with Him in His Word, in worship, and in service.
When we know God we begin to understand what He has planned for us. Jeremiah said it is 29:11. For I know the plans I have for you”—this is the Lord’s declaration—“plans for your well-being, not for disaster, to give you a future and a hope.
We Have Someone to Learn About
There are three things that delight God: lovingkindness, justice, and righteousness. The Israelites didn’t think God cares much about any of them. They were about to be conquered by the Babylonians. Jeremiah’s message was “give up. It’s over. This is God’s plan.” That didn’t sound very loving, very just, or very right. Actually, it was all of those things. Because God loved the Israelites, He was using Babylon to get the Israelites attention. He was letting them know that they didn’t understand or know Him and He wanted them back.
God was being just because the Israelites had broken His laws. They had not followed His way. He had promised them years ago that if they followed His way, He would bless them, but if they didn’t, He would let their sins catch up to them.
God was demonstrating righteousness because He was being true to His Word. He was doing exactly what He said He would.
If God delights in doing these things, shouldn’t we delight in doing them also?
He has told you, O man, what is good; And what does the Lord require of you But to do justice, to love kindness, And to walk humbly with your God? — Micah 6:8
Look for ways to be people of love, justice, and righteousness.
Love – if we, as Christ-followers, did a good job of expressing love for one another and for all people so very many of our world problems would fade away into nothing. So many more would become manageable. People who are hurting would begin to believe that there is help and hope to be found in Christ and His church.
Justice – if there is a hot-button word for this time, it is justice. Christians, including us, need to be alert for where injustice exists. For those of us who have not experienced much injustice, we need to understand the experience of others as best we can. Just this morning, I heard a story of a black many who has lived in his house for 13 years, yet someone called the police when they saw him open the garage door and drive into his garage. It isn’t enough for me to think “well that’s a shame” or “at least no one was injured.” Adding justice to love, I need to ask myself, “would I have ever done the same thing?” I can’t say for sure, but I might have. I also need to put myself in that man’s place. If it had been me, I might have just laughed it off as a mistake and use it as a great story, but for him it could have been a matter of life and death because of the pigment of his skin.
Righteousness – this is related to justice, but it has to do with what is in our hearts in response to love and justice. What is our heart response to situations that require love and justice? What is the right thing for us to think, feel, and do? Justice can be confusing sometimes. Take immigration. Some say it is unjust to turn away anyone who crosses our borders. Others say it unjust to let people who cross illegally to cut in line before those who are legally immigrating. Ultimately, the question is “what does the Lord think is right in this case?”
What is it that you boast about? Those are probably the things that give meaning to your life.
21 ਅਪ੍ਰੈਲ 2024
ਯਿਰਮਿਯਾਹ 9:23-24
ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਨਾ ਇੱਕ ਉਤਸੁਕ ਅਤੇ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਚੀਜ਼ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਇਹ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਸ਼ੇਖੀ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਟੈਕਸਾਸ ਵਿੱਚ ਕਹਿਣਗੇ, ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ “ਸਾਰੇ ਟੋਪੀ, ਕੋਈ ਪਸ਼ੂ ਨਹੀਂ” ਹਨ। ਪਰ ਜੇ ਧਿਆਨ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਜਾਇਜ਼ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਪਾਪੀ ਸ਼ੇਖੀ ਬਣ ਜਾਣਾ ਆਸਾਨ ਹੈ। ਮੈਂ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਾਡੇ ਚਰਚ ‘ਤੇ ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਦਾ ਹਾਂ (ਬਪਤਿਸਮਾ, ਰਵੱਈਆ, ਵਿਕਾਸ, ਵਿਭਿੰਨਤਾ)। ਹਾਂ, ਇਹ ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਨ, ਪਰ ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਸ਼ੇਖ਼ੀ ਮਾਰਨਾ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਬਰਕਤ, ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਤ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਨੇ ਤਿੰਨ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਲੋਕ ਅਕਸਰ ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਦੇ ਹਨ।
“’ਯਹੋਵਾਹ ਇਹੀ ਆਖਦਾ ਹੈ: ਬੁੱਧਵਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਿਆਣਪ ਉੱਤੇ ਸ਼ੇਖ਼ੀ ਨਹੀਂ ਮਾਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਤਾਕਤਵਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਉੱਤੇ ਸ਼ੇਖੀ ਨਹੀਂ ਮਾਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਅਮੀਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦੌਲਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ੇਖੀ ਨਹੀਂ ਮਾਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ। 24 ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ: ਕਿ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਅਤੇ ਜਾਣਦਾ ਹੈ – ਕਿ ਮੈਂ ਪ੍ਰਭੂ ਹਾਂ, ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਪਿਆਰ, ਨਿਆਂ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹਾਂ। ਇਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਐਲਾਨ ਹੈ। ਯਿਰਮਿਯਾਹ 9:23-24 (CSB)
ਬਾਬਲੀ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਦੇਸ਼ ਉੱਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਰਾਜਧਾਨੀ ਯੇਰੂਸ਼ਲਮ ਡਿੱਗਣ ਦੇ ਕੰਢੇ ‘ਤੇ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਦੂਜੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਅਜੇ ਵੀ ਵਿਰੋਧ ਦੀਆਂ ਜੇਬਾਂ ਸਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਠਪੁਤਲੀ ਰਾਜਾ ਜੋ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕੀ ਵਾਪਸ ਲੜਨਾ ਹੈ।
ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸ਼ੇਖ਼ੀ ਮਾਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਮਨ
ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਦੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿਚ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਸਨ ਜੋ ਸੋਚਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਬਾਬਲੀਆਂ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਨਬੂਕਦਨੱਸਰ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆਵੇਗਾ। ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਨਹੀਂ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।” ਸ਼ੇਖੀ ਨਾ ਮਾਰੋ, ਆਪਣੀ ਸਿਆਣਪ ਉੱਤੇ ਭਰੋਸਾ ਨਾ ਕਰੋ। ਵਿਨਾਸ਼ ਜਲਦੀ ਆਵੇਗਾ ਅਤੇ ਆਵੇਗਾ।
ਆਪਣੀ ਬੁੱਧੀ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਹੈ। ਮੇਰੀ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ SAT ਸਕੋਰ ਸੀ। ਮੈਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਮੈਂ “ਇਹ ਸਭ ਅਤੇ ਚਿਪਸ ਦਾ ਬੁਰਾ” ਸੀ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਂ ਸਾਰੇ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਕੋਰ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਰਾਜ ਵਿਆਪੀ ਕਾਨਫਰੰਸ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਗਿਆ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਸਨ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉੱਚ ਸਕੋਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਸਿੱਖਿਆ ਕੋਈ ਮਾੜੀ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖੋਗੇ ਮਦਦਗਾਰ ਹੋਣਗੀਆਂ, ਪਰ ਜੋ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਸਿੱਖੋਗੇ ਉਹ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਬੇਕਾਰ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਮਨੁੱਖੀ ਬੁੱਧੀ ਮਸੀਹ ਦੇ ਅਨੁਯਾਈ ਲਈ ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਨ ਜਾਂ ਉਸ ਉੱਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਹਨ, ਪਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਲਾਹ ਕਾਇਮ ਰਹੇਗੀ। —ਕਹਾਉਤਾਂ 19:21
ਆਪਣੇ ਹੀ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਸਿਆਣੇ ਨਾ ਬਣੋ। — ਰੋਮੀਆਂ 12:16c
ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ
ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਦੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿਚ ਹੋਰ ਲੋਕ ਵੀ ਸਨ ਜੋ ਸੋਚਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਬਾਬਲੀਆਂ ਨੂੰ ਹਰਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਉੱਤੇ ਭਰੋਸਾ ਸੀ। ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਅਸੰਭਵ ਹੋਵੇਗਾ।
ਮੈਂ ਕਲਪਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਕਿ ਲੋਕ ਕਿਵੇਂ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਰੱਬ ਜਿੰਨਾ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਜਾਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਸਕਦੇ ਹਨ. ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਖ਼ੀਰ ਵਿਚ ਬੀਮਾਰੀ ਜਾਂ ਬੁਢਾਪਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਾਕਤ ਅਸਫਲ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ।
ਭਾਵੇਂ ਜਵਾਨ ਥੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜੋਸ਼ੀਲੇ ਨੌਜਵਾਨ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਠੋਕਰ ਖਾਂਦੇ ਹਨ, 31 ਫਿਰ ਵੀ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਵੀਂ ਤਾਕਤ ਮਿਲੇਗੀ; ਉਹ ਉਕਾਬ ਵਾਂਗ ਖੰਭਾਂ ਨਾਲ ਚੜ੍ਹਨਗੇ। ਉਹ ਭੱਜਣਗੇ ਅਤੇ ਥੱਕਣਗੇ ਨਹੀਂ। ਉਹ ਤੁਰਨਗੇ ਅਤੇ ਥੱਕਣਗੇ ਨਹੀਂ। —ਯਸਾਯਾਹ 40:30-31
ਪੈਸਾ
ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਦੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿਚ ਕੁਝ ਲੋਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਨੁਕਸਾਨ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਖਰੀਦਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣਗੇ। ਉਹ ਮਿਸਰ ਨੂੰ ਲੰਘਣ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਨਬੂਕਦਨੱਸਰ ਨੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਮਿਸਰ ਨੂੰ ਵੀ ਜਿੱਤ ਲਿਆ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਹ ਜਿੱਤਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਦੇ ਰਾਹ ਨੂੰ ਰਿਸ਼ਵਤ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਨ. ਬੇਬੀਲੋਨੀਆਂ ਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਮੀਰ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਗਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਭੈੜਾ ਸਲੂਕ ਕੀਤਾ।
ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਸਦੀਵੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ, ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਜੋ ਵੀ ਦੌਲਤ ਹੈ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਜਿੰਨਾ ਪੈਸਾ ਤੁਸੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਮਾਓ, ਪਰ ਇਸ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਨਾ ਕਰੋ, ਇਸ ਬਾਰੇ ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰੋ, ਜਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਫੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵੀ ਨਾ ਕਰੋ। ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਅਸੀਸ ਦੇਣ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਸਾਰੀ ਦੌਲਤ, ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਜੋ ਵੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ, ਸਭ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸੜ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਇਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ.
ਜੋ ਚਾਂਦੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਚਾਂਦੀ ਨਾਲ ਕਦੇ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਅਤੇ ਜੋ ਧਨ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਕਮਾਈ ਨਾਲ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਹ ਵੀ ਵਿਅਰਥ ਹੈ। 11 ਜਦੋਂ ਚੰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਧਦੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਗੁਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਤਾਂ ਫਿਰ, ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਕੀ ਲਾਭ ਹੈ, ਸਿਵਾਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਵੇਖਣ ਦੇ? —ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਦੀ ਪੋਥੀ 5:10-11
ਤਾਂ ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਕਿਸ ਬਾਰੇ ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਕੁਝ ਨਹੀਂ!
ਰੱਬ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਅਤੇ ਜਾਣਨਾ ਹੀ ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਨ ਯੋਗ ਹੈ।
ਸਮਝੋ: ਦੇਖਣਾ ਜਾਂ ਵੇਖਣਾ, ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ, ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ, ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ, ਸਮਝ ਲੈਣਾ, ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ। ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਮੰਨਣਾ, ਉਸ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ।
ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿਓ। ਪਰਮਾਤਮਾ ਬਾਰੇ “ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ” ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਇਹ ਜਾਣਨ ਲਈ ਕਿ ਪਰਮਾਤਮਾ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਕੀ ਹਨ.
ਜਾਣੋ: ਇਹ ਹੋਰ ਡੂੰਘਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜਾਣਨ ਬਾਰੇ ਹੈ। ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਯਿਸੂ ਦੁਆਰਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਦਾ ਕੋਈ ਸੰਕਲਪ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੁਆਰਾ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੂਸਾ ਅਤੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨਾਲ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਗੂੜ੍ਹਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਅਪਵਾਦ ਸਨ।
ਇਹ ਰੱਬ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਨਾ ਹੈ। ਉਸ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਵੀ ਜਾਣ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਬਾਰੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਜਾਣ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਬਾਈਬਲ ਅਤੇ ਧਰਮ ਸ਼ਾਸਤਰ ਬਾਰੇ ਵੀ ਸਭ ਕੁਝ ਜਾਣ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਹੈ। ਬਾਈਬਲ ਦੀਆਂ ਆਇਤਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਦੇ ਸਮਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਸਿੱਖਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਕੌਣ ਹਨ, ਉਹ ਕੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਕੀ ਜਾਣਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਕੀ ਹੈ।
ਰੱਬ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਅਤੇ ਜਾਣਨਾ ਸ਼ੇਖ਼ੀ ਮਾਰਨ ਯੋਗ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕੀਮਤੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਵਿੱਚ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋ। ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਆਪਣੇ ਮਨ, ਤਾਕਤ ਜਾਂ ਧਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾ ਨਹੀਂ ਸਕੇ, ਪਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਕੋਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਵੱਡੀ ਯੋਜਨਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਬਚਨ, ਭਗਤੀ ਅਤੇ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣ ਦੁਆਰਾ ਉਸਨੂੰ ਜਾਣੋ।
ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਸਮਝਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਸਾਡੇ ਲਈ ਕੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਹੈ। ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ 29:11 ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕੀ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਹਨ” – ਇਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਐਲਾਨ ਹੈ – “ਤੁਹਾਡੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਯੋਜਨਾਵਾਂ, ਤਬਾਹੀ ਲਈ ਨਹੀਂ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਭਵਿੱਖ ਅਤੇ ਉਮੀਦ ਦੇਣ ਲਈ।
ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਕੋਈ ਹੈ
ਇੱਥੇ ਤਿੰਨ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਨ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ: ਦਇਆ, ਨਿਆਂ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕਤਾ। ਇਸਰਾਏਲੀਆਂ ਨੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਵੀ ਪਰਵਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਬਾਬਲੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਜਿੱਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਨ। ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਸੀ “ਹਾਰ ਛੱਡ ਦਿਓ। ਇਹ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਹੈ।” ਇਹ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰਾ, ਬਹੁਤ ਸਹੀ, ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਸੀ. ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਇਸਰਾਏਲੀਆਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਣ ਲਈ ਬਾਬਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਜਾਂ ਜਾਣਦੇ ਨਹੀਂ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸਿਰਫ਼ ਇਸ ਲਈ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਿਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਰਾਹ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕਈ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਉਸਦੇ ਰਾਹ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਸੀਸ ਦੇਵੇਗਾ, ਪਰ ਜੇ ਉਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਦੇਵੇਗਾ।
ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬਚਨ ਪ੍ਰਤੀ ਸੱਚਾ ਸੀ। ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਉਹੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਰੇਗਾ.
ਜੇਕਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਕੀ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ?
ਉਸ ਨੇ ਤੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਹੈ, ਹੇ ਮਨੁੱਖ, ਭਲਾ ਕੀ ਹੈ; ਅਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਕੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਨਿਆਂ ਕਰਨਾ, ਦਿਆਲਤਾ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨਾਲ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਚੱਲਣਾ? —ਮੀਕਾਹ 6:8
ਪਿਆਰ, ਨਿਆਂ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦੇ ਲੋਕ ਬਣਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਲੱਭੋ।
ਪਿਆਰ – ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ, ਮਸੀਹ ਦੇ ਅਨੁਯਾਈਆਂ ਵਜੋਂ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਲਈ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਪਿਆਰ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਨ ਦਾ ਚੰਗਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਾਡੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸੰਸਾਰ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਬੇਕਾਰ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਇਸ ਲਈ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨਯੋਗ ਬਣ ਜਾਣਗੇ. ਜੋ ਲੋਕ ਦੁਖੀ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ ਉਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦੇਣਗੇ ਕਿ ਮਸੀਹ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਚਰਚ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਅਤੇ ਉਮੀਦ ਹੈ.
ਨਿਆਂ – ਜੇਕਰ ਇਸ ਸਮੇਂ ਲਈ ਕੋਈ ਹੌਟ-ਬਟਨ ਸ਼ਬਦ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਨਿਆਂ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਸਮੇਤ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੂੰ ਜਿੱਥੇ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਲਈ ਸੁਚੇਤ ਰਹਿਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਅਨੁਭਵ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਮਝਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਅੱਜ ਸਵੇਰੇ, ਮੈਂ ਇੱਕ ਕਾਲੇ ਬਹੁਤ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣੀ ਜੋ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ 13 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨੇ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਗੈਰੇਜ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਗੈਰੇਜ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੇ ਵੇਖਿਆ। ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਹ ਸੋਚਣਾ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ “ਅੱਛਾ ਇਹ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ” ਜਾਂ “ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਕੋਈ ਜ਼ਖਮੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ।” ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਨਿਆਂ ਨੂੰ ਜੋੜਦੇ ਹੋਏ, ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਪੁੱਛਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, “ਕੀ ਮੈਂ ਕਦੇ ਇਹੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ?” ਮੈਂ ਪੱਕਾ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦਾ, ਪਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸ ਆਦਮੀ ਦੀ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਰੱਖਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਜੇ ਇਹ ਮੈਂ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗਲਤੀ ਸਮਝ ਕੇ ਹੱਸਿਆ ਹੁੰਦਾ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਕਹਾਣੀ ਵਜੋਂ ਵਰਤਦਾ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਚਮੜੀ ਦੇ ਰੰਗ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇਹ ਉਸਦੇ ਲਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਧਾਰਮਿਕਤਾ – ਇਹ ਨਿਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ, ਪਰ ਇਸਦਾ ਸਬੰਧ ਸਾਡੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਵਾਲੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਡਾ ਦਿਲ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦਾ ਹੈ? ਸਾਡੇ ਲਈ ਸੋਚਣ, ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕਰਨ ਲਈ ਸਹੀ ਚੀਜ਼ ਕੀ ਹੈ? ਨਿਆਂ ਕਈ ਵਾਰ ਉਲਝਣ ਵਾਲਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਲਵੋ. ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਡੀ ਸਰਹੱਦ ਪਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਮੋੜਨਾ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਹੈ। ਦੂਸਰੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪਰਵਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲਾਈਨ ਵਿੱਚ ਕੱਟਣ ਦੇਣਾ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਹੈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ “ਪ੍ਰਭੂ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਕੀ ਸਹੀ ਸਮਝਦਾ ਹੈ?”
ਇਹ ਕੀ ਹੈ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਦੇ ਹੋ? ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਨ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਅਰਥ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ.
मोक्ष के तीन पहलू
7 अप्रैल 2024
फिलिप्पियों 3:7-12
पिछला रविवार अद्भुत था. ईश्वर और सभी स्वयंसेवकों का बहुत आभारी हूं। बपतिस्मा अद्भुत था. यहाँ एक तस्वीर है क्या आप कहेंगे कि यह चित्र एक लक्ष्य का प्रतीक है कि हम एक चर्च के रूप में क्यों मौजूद हैं? आज हम यह पता लगाने जा रहे हैं कि यह अंतिम रेखा कहां है या यह शुरुआती ब्लॉक की तरह है।
परन्तु जो कुछ मेरे लिये लाभ था, उसे मैं ने मसीह के कारण हानि समझा है। 8 इससे भी बढ़कर, मैं अपने प्रभु मसीह यीशु को जानने के महान मूल्य को ध्यान में रखते हुए हर चीज़ को हानि ही समझता हूँ। उसके कारण मैं ने सब वस्तुओं की हानि उठाई है, और उन्हें गोबर समझता हूं, कि मसीह को प्राप्त करूं 9 और उस में पाया जाऊं, और व्यवस्था से मिली हुई अपनी धार्मिकता नहीं, परन्तु मसीह पर विश्वास करके जो धार्मिकता है, वह मुझ में पाई जाए। विश्वास पर आधारित ईश्वर की धार्मिकता। 10 मेरा लक्ष्य उसे और उसके पुनरुत्थान की शक्ति को जानना है और उसके कष्टों में सहभागी होना है, उसकी मृत्यु के अनुरूप होना है, 11 यह मानते हुए कि मैं किसी तरह मृतकों में से पुनरुत्थान तक पहुंचूंगा।
12 यह नहीं कि मैं लक्ष्य तक पहुंच चुका हूं, या सिद्ध हो चुका हूं, परन्तु मैं उसे पकड़ने का हर यत्न करता हूं, क्योंकि मसीह यीशु ने मुझे भी पकड़ लिया है। फिल. 3:7—12
हम मोक्ष के तीन पहलुओं पर गौर करेंगे। जब हम मोक्ष या “बचाए जाने” के बारे में बात करते हैं, तो हम किस चीज़ से बचाए जा रहे हैं? निःसंदेह पाप। आदम और हव्वा ने पाप करना चुना। उनके पास पाप करने या न करने का विकल्प था। अफसोस की बात है, हम ऐसा नहीं करते।
हमें पाप के दंड से बचा लिया गया है – औचित्य
पौलुस पद 9 में कहता है कि उसकी अपनी कोई धार्मिकता नहीं है बल्कि वह धार्मिकता है जो मसीह में विश्वास के माध्यम से आती है। वह इसे “ईश्वर की ओर से विश्वास पर आधारित धार्मिकता” कहते हैं। वह पद 10 में, यीशु के कष्टों, मृत्यु और पुनरुत्थान का उल्लेख करता है।
पॉल इसके बारे में कुलुस्सियों में अधिक विस्तार से लिखता है। 1:13-14 कहता है, उसने हमें अंधकार के साम्राज्य से बचाया है और हमें अपने प्रिय पुत्र के राज्य में स्थानांतरित कर दिया है। 14 उस में हमें छुटकारा अर्थात् पापों की क्षमा मिलती है।
कुलु 1:21-22 – एक बार जब आप अपने मन में अलग-थलग और शत्रुतापूर्ण हो गए थे, जैसा कि आपके बुरे कार्यों में व्यक्त हुआ था। 22 परन्तु अब उस ने अपनी देह के द्वारा उसकी मृत्यु के द्वारा तुम्हारा मेल करा दिया है, कि तुम्हें अपने साम्हने पवित्र, निष्कलंक, और निर्दोष उपस्थित करे।
कुलु 2:13-14 – और जब तुम अपराधों और अपने शरीर की खतनारहितता के कारण मर गए, तो उस ने तुम्हें अपने साथ जिलाया, और हमारे सब अपराध क्षमा किए। 14 उस ने कर्ज़ की शपथ को, जो हमारे विरूद्ध और हमारे विरोध में थी, मिटा दिया, और क्रूस पर कीलों से ठोंककर उसे छीन लिया है।
इससे पहले कि हम बचाये जायें, लोग पाप न करने में सक्षम नहीं हैं। क्रूस पर, यीशु ने हमें पाप के दंड से बचाया जो कि मृत्यु है। संक्षेप में ईसाई धर्म यही है। चूँकि हम एक पापी दुनिया में रहते हैं, हम, सभी लोग, पाप न करने में सक्षम नहीं हैं। इस संसार में पाप बहुतायत में है। इसीलिए युद्ध, अन्याय, अपराध, व्यसन, टूटे हुए रिश्ते और सामान्य तौर पर टूटन है। यह ईसाई धर्म की प्रमुख समझ में से एक है। हम सभी टूटे हुए लोग हैं और हम पाप के गुलाम हैं। हम सभी पाप करते हैं और रोमियों 3:23 हमें बताता है कि सभी ने पाप किया है और परमेश्वर की महिमा से रहित हैं। रोमियों 6:23 हमें बताता है कि पाप का परिणाम मृत्यु है जो ईश्वर से अनन्त अलगाव का प्रतीक है। हमें मरना नहीं है क्योंकि यीशु हमारे लिए मरे और हमें जीवन नहीं देते। रोमियों 5:8 – जब हम पापी थे तब परमेश्वर ने हमारे प्रति अपना प्रेम प्रदर्शित किया, मसीह हमारे लिए मरा।
रोमियों 10:9 – तुम्हें बस विश्वास करना है और स्वीकार करना है।
हमें पाप की शक्ति से बचाया जा रहा है – पवित्रीकरण
पद 12 में, पॉल लक्ष्य तक पहुंचने की कोशिश करने और उसे हासिल करने के लिए हर संभव प्रयास करने के बारे में लिखता है। एक बार जब आप क्रूस पर आपके लिए यीशु के बलिदान को स्वीकार कर लेते हैं, तो आप उनके जैसा बनने की यात्रा शुरू कर देते हैं। आप अब छोड़ सकते हैं. यीशु ने यह सब क्रूस पर किया। आपको क्षमा कर दिया गया है और आप स्वर्ग जा सकते हैं, लेकिन यीशु चाहते हैं कि आपके पास और भी अधिक हो। परन्तु आप अभी भी पाप की शक्ति के अधीन होंगे। यीशु आपका उद्धारकर्ता होगा, लेकिन पाप आपका प्रभु और स्वामी होगा। एक बार जब आप क्रूस पर यीशु के बलिदान को स्वीकार कर लेते हैं, तो वह आपका उद्धारकर्ता बन जाता है और आप उसे अपना भगवान बनाने की प्रक्रिया शुरू कर देते हैं।
कुलु 2:6-7 – तो फिर, जैसे तुम ने मसीह यीशु को प्रभु के रूप में ग्रहण किया है, उसी में चलते रहो, 7 और उसी में जड़ पकड़ो, और बढ़ते जाओ, और विश्वास में दृढ़ होते जाओ, जैसा तुम्हें सिखाया गया, और उस में भरपूर हो जाओ कृतज्ञता।
कुलु. 1:28-29 – हम उसका प्रचार करते हैं, सभी को पूरी बुद्धि के साथ चेतावनी देते और सिखाते हैं, ताकि हम हर किसी को मसीह में परिपक्व बना सकें। 29 मैं इसके लिये परिश्रम करता हूं, और उसकी उस शक्ति से प्रयत्न करता हूं जो मुझ में सामर्थ से काम करती है।
फिल. 2:12बी-13 – भय और कांप के साथ अपने उद्धार का कार्य करें। 13 क्योंकि परमेश्वर ही अपनी भली इच्छा के अनुसार तुम में इच्छा और काम दोनों उत्पन्न करता है।
हम कई अन्य छंदों के साथ आगे बढ़ सकते हैं। यीशु की बहुत सारी शिक्षाएँ और पॉल के लेख इसी बारे में हैं, हमें यीशु के जैसा बनने की सीख देते हैं।
इसकी एक अच्छी छवि इस्राएलियों का वादा किए गए देश में जाना है। परमेश्वर ने उनसे इसका वादा किया था, लेकिन उसने उनसे कहा कि उन्हें इसके लिए काम करना होगा।
मैं उनको एक ही वर्ष में तेरे साम्हने से न निकाल दूंगा; अन्यथा, भूमि उजाड़ हो जाएगी, और जंगली जानवर तुम्हारे विरुद्ध बढ़ जायेंगे। 30 और मैं उनको तेरे आगे से धीरे धीरे निकालता रहूंगा, यहां तक कि तू बहुत न हो जाए, और देश पर अधिक्कारनेी न हो जाए। – निर्गमन 23:29-30
इफिसियों 2:8-9 कहता है, क्योंकि तुम विश्वास के द्वारा अनुग्रह से बचाए गए हो, और यह तुम्हारी ओर से नहीं है; यह परमेश्वर का उपहार है—कर्मों से नहीं, ताकि कोई घमंड न कर सके।
लेकिन पद 10 आगे कहता है, क्योंकि हम उसके बनाए हुए हैं, और मसीह यीशु में उन भले कामों के लिये सृजे गए, जिन्हें परमेश्वर ने हमारे करने के लिये पहिले से तैयार किया।
एक बार जब हम बच जाते हैं तो लोग पाप न करने में सक्षम होना सीख रहे हैं। ओह, हम अभी भी पाप करते हैं, क्योंकि हम यीशु की तरह बनने की यात्रा पर हैं, लेकिन पहले, हमारे लिए पाप न करना असंभव था, अब हमारे पास इसका विरोध करने की शक्ति है। बाइबल इसे पाप के प्रति मृत होने के रूप में संदर्भित करती है। यहाँ रोमियों 6:11-14 क्या कहता है, अपने आप को पाप के लिये मरा हुआ और मसीह यीशु में परमेश्वर के लिये जीवित समझो। इसलिये पाप को अपने नश्वर शरीर में राज्य न करने दे, कि तू उसकी अभिलाषाओं का पालन करे। और उसका कोई भी भाग अधर्म के हथियार के रूप में पाप के लिये न चढ़ाना। परन्तु मरे हुओं में से जीवितों की नाईं धर्म के लिये हथियार होकर अपने आप को परमेश्वर को, और अपने सब अंगों को परमेश्वर को सौंप दो। क्योंकि पाप तुम पर प्रभुता न करेगा, क्योंकि तुम व्यवस्था के नहीं परन्तु अनुग्रह के आधीन हो।
अभी भगवान के प्रति ईमानदार रहें. कौन से पाप आप पर भारी पड़ रहे हैं? तुम अब भी कौन से पाप करते हो? कौन से पाप आप पर हावी हैं? आनंद, यौन पाप, आत्मकेंद्रितता, अभिमान, लालच, मादक द्रव्यों का सेवन (शराब, नशीली दवाएं, भोजन)? यीशु ने न केवल आपको उन चीज़ों के लिए क्षमा किया है। वह तुम्हें उन पर विजय पाने की शक्ति दे रहा है? इसीलिए उन्होंने चर्च बनाए हैं, ताकि हमारे पास ईसाई हों जो हमारे साथ चलें और हमारी मदद करें। इसीलिए उसने हमें मजबूत करने, हमारा मार्गदर्शन करने और हमें आराम देने के लिए पवित्र आत्मा भेजा। जब हम यीशु को स्वीकार करते हैं, तो हम स्वामी का व्यापार करते हैं। यीशु से पहले, पाप हमारा स्वामी था, लेकिन जब हम ईसाई बन जाते हैं, तो यीशु हमारा स्वामी बन जाता है। प्रभु का यही मतलब है। पवित्रीकरण प्रक्रिया में, यीशु हमें हमारे जीवन में पाप की शक्ति से बचाता है।
हम बच जायेंगे – महिमामंडन
वास्तव में दो लक्ष्य हैं. पॉल उन्हें vv में प्रस्तुत करता है. 10-11. पृथ्वी पर हमारा लक्ष्य है उसे और उसके पुनरुत्थान की शक्ति को और उसकी मृत्यु के अनुरूप उसके कष्टों में सहभागी होने को जानना। हम यीशु और उसके पिता को जानना चाहते हैं। इसका मतलब यह है कि हम कुछ कष्ट उठाएंगे, या कम से कम क्रूस पर उसके कष्ट में भागीदार बनने आएंगे। मैं जानता हूं कि यह आकर्षक नहीं लगता। किस तरह का नेता कहता है “आओ मेरे साथ कष्ट सहो।” यीशु ने यूहन्ना 16:33 में कहा कि हमें संसार में क्लेश होगा, परन्तु हम उसकी शांति पा सकते हैं क्योंकि उसने पहले ही संसार पर विजय पा ली है। लेकिन, मुद्दा यह है कि हम यीशु को जानें और उसके जैसा बनें।
दूसरा लक्ष्य स्वीकार करना आसान है. यह श्लोक 11 में पाया जाता है, यह मानते हुए कि मैं किसी तरह मृतकों में से पुनरुत्थान तक पहुँच जाऊँगा। ऐसा लगता है जैसे पॉल बहुत निश्चित नहीं है। बस ऐसा नहीं है। यह अभी तक नहीं हुआ है. यहीं पर विश्वास आता है। हम इसे देख नहीं सकते, लेकिन हम इस पर विश्वास करते हैं।
बाइबल इसके वादे से भरी है। कुलुस्सियों 3:4 – जब मसीह, जो तुम्हारा जीवन है, प्रकट होगा, तब तुम भी उसके साथ महिमा में प्रकट होओगे। यूहन्ना 14:2-3 – मेरे पिता के घर में कई कमरे हैं. यदि ऐसा न होता, तो क्या मैं तुमसे कहता कि मैं तुम्हारे लिये जगह तैयार करने जा रहा हूँ? यदि मैं जाकर तुम्हारे लिये जगह तैयार करूं, तो फिर आकर तुम्हें अपने यहां ले जाऊंगा, कि जहां मैं रहूं वहां तुम भी रहो। 1 थिस्स 4:16-17 – क्योंकि प्रभु आप ही जयजयकार, प्रधान स्वर्गदूत की वाणी, और परमेश्वर की तुरही के साथ स्वर्ग से उतरेंगे, और मसीह में मरे हुए पहले उठेंगे। तब हम जो अभी भी जीवित हैं, जो बचे हुए हैं, हवा में प्रभु से मिलने के लिए उनके साथ बादलों पर उठा लिये जायेंगे, और इस प्रकार हम सदैव प्रभु के साथ रहेंगे।
यह हमारे दोहरे अस्तित्व के “अभी नहीं” का एक हिस्सा है। एक दिन, यीशु वापस आएंगे और सभी चीजें ठीक कर देंगे। इस संसार का पाप नष्ट हो जाएगा और यीशु हमें पाप की उपस्थिति से बचाएंगे। स्वर्ग में हम पाप नहीं कर सकेंगे। याद रखें कि महिमा केवल उन लोगों के लिए उपलब्ध है जिन्होंने यीशु को उद्धारकर्ता के रूप में स्वीकार किया है, उन लोगों के लिए जो विशाल पाप की नाव से उतर गए हैं और क्रूस पर हमारे लिए यीशु के बलिदान के तथ्य को स्वीकार किया है।
संतीकरण हमें महिमामंडन के लिए तैयार होने में मदद करता है। यह हमें पहले से ही “अभी नहीं” में जीने में मदद करता है। यही कारण है कि हम जो बचाए गए हैं, उन्हें मृत्यु से डरने की ज़रूरत नहीं है। हम पाप करने के लिए मसीह के साथ पहले ही मर चुके हैं। हमारी अनंत काल उसमें सुरक्षित है।
आप इस यात्रा पर कहां हैं?
यदि आप यीशु को प्रभु मानते हैं जैसा कि हमने पहले बात की थी, तो यह समय उसे स्वीकार करने का है। यदि आपने इसे अभी तक नहीं किया है, तो आप इसे अभी कर सकते हैं। याद रखें, यीशु ने यह सब किया है। आपको बस विश्वास करना और कबूल करना है।